жылқы

Жылқы жасы. этногр. Ер жігіттің 20-30 жас аралығы. 20 жастан 30 жасқа дейінгі жасты «ж ы л қ ы ж а с ы» деп атап, оларға жылқының 20 қасиетін меңгеру, жеті қараңғыда адаспай жол табу талабы қойылады (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 2, 14). Жылқы желкек. бот. Жылқы жақсы жейтін шөп (желкек). Ж ы л қ ы ж е л к е к т е р ақбөріктеніп, айкөріктеніп үлгерген екен (М. Байғұт, Бұла бұлақ, 357). Ж ы л қ ы к ү з еу . К ө к т ем ш ы ғ а жылқының жал-құйрығын қысқартып қырқу науқаны. Ж ы л қ ы к ү з е у әдетте үркер жерге түсердің алдында, жұма мен сейсенбіден басқа күндері жүргізіледі (Қаз. этнография., 3, 251). Жылқы тістеуік. Жылқының алдыңғы күрек тістерімен шөпті қырқып жеуі. Осы сияқты басқа малдардың да шөпті қалай жейтінін білдіретін мынандай сөз тіркестері туған: ж ы л қ ы т і с т е у і к, сиыр жұлма, қой іскек, ешкі шөпшек (Балдырған, 1971, №9, 18).